شخصی

قبل از شروع-ِ بازی-ِ بعدی، به چه چیز فکر می کنم؟! از چه چیز می-اندیشم؟! و چرا ایستاده-ام؟! همین. از این چیزهای روزومره و نقطه-هایی که بالای حرف-هام؛ پایین-ِ سکوت-هام نقش می-بندد؛ از نگاهم به گذشته و پذیرش-ِ آنچه نگاه کرده-ام. نمی دانم؛ امروز نمی-خواستم چیزی بگویم.

شخصی ...

دنیا آنقدرها هم مهم نیست که این همه آدم از شدت کار زیاد جان بدهند. شخصی ...

می نویسد و روی میز می گذارد؛می خوانم "من برای این اراجیف وقت ندارم و حالا باید به این متن ها و نوشته ها خاطرنشان کنم که چیزی برای تاسف آن طرف تر ها باقی نمی ماند؛ گرسنه ها و آدم ها، برای هردوشان محبت مثل زهر به جانت خواهد نشست". حرف می خورم؛ می گویم من هم به چیزهای تلخ علاقه دارم، از گرسنگی یا خُلفِ خودم نگذارد، -مکث از سَرَم می گذرد- و او کمی ازچایش را نوشیده؛ به من نگاه می کند، -من حرفم را قورت داده ام. پی؛ نوشت. _ها شخصی ...